Արարչության երկրորդ օրը հիմք դրվեց երկնքի հաստատությանը և Արարչի խոսքով վերին ջրերը բաժանվեցին ներքևում եղող ջրերից: Եվ, ինչպես որ մարդկային մտքին հասու չէ հրեշտակային դասերի կարգավորության որպիսությունը, նույնպես և հրեշտակների զորքերի համար էլ անհաս ու ծածուկ է մեր փրկության համար Աստծո մարդեղության խորհուրդը: Այն առաջին արարչության ժամանակ արգելվեց վերին արփիի ծագումն այս ներքին աշխարհից: Իսկ այժմ, մեր Աստծո՝ Քրիստոսի Ծննդյան և Հայտնության տոնախմբության երկրորդ օրը, որ նոր արարչագործություն է, բազում պատճառներով տոնվում է Սուրբ Ստեփանոսի հիշատակը:

Ով փառավորեալ Սուրբ Կոյս և Մայր յավիտէնական մարմնացեալ Բանի, գանձ երկնային շնորհաց և բարեխոս մեղավորաց. ես` Քո անարժան զավակդ, աղաչեմ զՔեզ` առաջնորդեա զիս արցունքաց հովիտս, որ Քո Որդւո թանկագին արյունն լիցի ի քավութիւն իմ բազմաց մեղաց: Ամեն:

Մարդու կյանքում խոսքը միշտ կարևոր դեր է ունեցել։ Մարդը կարողացավ բանավոր և գրավոր խոսքի միջոցով գիտելիք հաղորդել մյուս մարդուն, փոխանցել հաջորդ սերունդներին իր կենսափորձը և դուրս գալով քարանձավից հասնել լուսին։

Սիրելինե՛ր, Մայր եկեղեցուց դուրս գտնվող քրիստոնյա խմբավորումները մեծ մասամբ չունեն ննջեցյալների խորհուրդը և այդ խորհրդից այնքան էլ բան չեն հասկանում: Սակայն այդ ամենի մասին կան հին և նոր կտակարաններում:

Խաղաղութեամբ Քով, Հոգի՛դ Սուրբ Աստուած ճշմարիտ, որ ի վեր է քան զամենայն միտս եւ զխորհուրդս, մխիթարեա՛ զանձինս ծառայից Քոց՝ ընդունելով զաղաչանս մեր: Անցո՛ ի մէնջ զցասումն պատուհասի յանցանաց մերոց բարերարութեամբ Քով:

Քրիստոնեությունը սիրո ու ազատության մասին է։ Բայց «սեր և ազատություն» քարոզող ամեն ինչ չէ, որ կապ ունի Քրիստոսի հետ - հիպպիներն էլ էին սեր ու ազատություն քարոզում։

Հիմա էլ չե՛ն խաչում: Աշխարհը դարձել է ավելի մարդասեր:

Այսօր Արցախի և ոչ մի եկեղեցում չմատուցվեց Ճրագալուցի պատարագ, ոչ ոք իր օջախ չտարավ Քրիստոսի Սուրբ Ծննդյան Ավետիսի Լույսը։

Աղոթքը, որ ներկայացրի նախորդ հրապարակմամբ, իր մեջ տարբեր խորհուրդներ և շերտեր ունի։ Ընդհանրապես, բառը խոսք դառնալու ընթացքում, կարող է իր իմաստը շրջել 180 աստիճանով, նայած թե ինչպիսի լիցքավորում է ստանում բարձրաձայնողի կողմից։

Տե՜ր, երես մի՛ դարձրու մեզնից։